ادامه باکمی تأخیر - من خدا هستم

سلام

آیا چند نفر می توانند آفریدگار ما ها باشند یا نه؟

شاید عده ای در پاسخ به این سوال بگویند بله؛

ما خواهیم پرسید چگونه؟

درپاسخ به این قسمت جواب های مختلفی شنیده شده است مثلا شنیده شده که می گویند ما دو خدا داریم یکی خدای خوبی ها و دیگری خدای بدی ها که رحمت و نعمت و...مختص خدای خوبی ها و عذاب و درد و...مختص خدای بدی هاست

یا شنیده شده که می گویند ما دو خدا داریم یکی خدای زمین و زمینیان و دیگری خدای آسمان

ایراد اساسی ای که به این پاسخ ها وارد می شود این است که آیا با قبول کردن دو خدا که هر کدام بخشی از جهان هستی را در تصرف دارند خدای دیگر محدود نمی شود؟ انسان باید از کدامین خدا اطاعت کند؟ از یکی از خداها یا از هر دو؟ آیا بین این دو خدا نزاع و درگیری پیش نمی آید؟

خدایی که یگانه پرستان قبول دارند موجودی است که محدود نیست. یکتاپرستان می گویند خدای ما خود آفریننده حد هاست حال چگونه ممکن است خود محدود به یک حد باشد؟!

در قسمت قبل گفتیم که ما باید به دنبال خدایی بگردیم که بی نیاز با توجه به همین مطلب ما نمی توانیم خدا بودن یک یا چند محدود را بپذیریم چرا که هر محدودی نیازمند است مثلا در نمونه پاسخ های بالا در پاسخ اول خدای خوبی برای عذاب کردن مخلوق نافرمان نیازمند خدای بدی است؛

پس نمی توانیم بپذیریم که خدا بتواند بیش از یکی باشد

کلمات کلیدی :

¤ ت.تنهایی | جمعه 89/7/9 :: ساعت 7:24 عصر

? نوشته های دیگران []